مجنون یار

مستند تنهایی‎

پاییز مستند تنهایی ابراست
برگ ها می ریزند
باران تنهایی را به اوج خلسه می برد
این ابرهای سیاه یاد گرگ تنهایی شان می گریند
اما لبخند های بعد پاییز هیچ وقت پشت ابرها نمی مانند
هاله نور خورشید
جایی برای ابرها نمی گذارد
ردپای تنهایی ها چقدر سرد روی برگ ها نور می زنند